بررسی و مقایسه آگاهی و عملکرد پیرایش گران مرد و آرایش گران زن نسبت به بیماری ایدز و راه های پیشگیری از آن

مقدمه: سندرم نقص ایمنی ( ایدز ) چهارمین علت مرگ و میر در سراسر جهان به شمار می رود علی رغم پیشرفت های زیاد در درمان بیماری ایدز نمای همه گیری جهانی بیماری، احساس فزاینده ای از تسلیم شدن در برابر بیماری ایجاد می کند. ایدز دستگاه ایمنی انسان را در هم شکسته و قربانی خود را در معرض عفونت های فرصت طلب مرگبار آسیب پذیر می سازد و یا اختلالات عصبی شناختی و یا بدخیمی های نامعمول به بار می آورد. از آنجائی که هنوز واکسنی علیه HIV ساخته نشده است و درمان قطعی برای ایدز به وجود نیامده، بهترین سلاح در مقابل ایدز آموزش افراد می باشد که با تغییر رفتارهای بهداشتی در آن ها می توان زندگی مطمئنی برای آن ها به ارمغان آورد. مواد و روش ها: پژوهش حاضر یک بررسی توصیفی مقایسه ای می باشد . هدف از انجام مطالعه تعیین و مقایسه میزان آگاهی و نحوه عملکرد آرایش گران زن و پیرایش گران مرد در مورد بیماری ایدز و راه های پیشگیری از آن می باشد. از بین جامعه پژوهش تعداد 55 نفر نمونه به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای و فرمول حجم نمونه انتخاب شدند . اطلاعات در یک مرحله جمع آوری گردید. ابزار گردآوری داده ها در این پژوهش پرسشنامه و چک لیست بود. از آمار توصیفی و استنباطی جهت تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد. یافته ها: بر اساس یافته های پژوهش بیشتر واحدهای زن ( 6/66 % ) و مرد (4/65 % ) از آگاهی خوب در مورد ماهیت بیماری برخوردار بودند. در مورد آگاهی از نحوه انتقال بیماری ایدز بیشتر زنان ( 7/40% ) از آگاهی خیلی ضعیف و بیشتر مردان (3/59 %) از آگاهی ضعیف برخوردار بودند. در مورد راه های پیشگیری بیشتر مردان (6/53 در صد) آگاهی خوب و (5/44 درصد) بیشتر زنان آگاهی ضعیف داشتند. در مورد نحوه عملکرد هر دو گروه از عملکرد ضعیفی برخوردار بودند (1/39 % مردان و 1/49 % زنان ). جهت بررسی اختلاف بین میانگین امتیازات کسب شده از آزمون t مستقل استفاده شد. نتیجه نشان داد بین واحدهای مورد پژوهش در مورد آگاهی از انتقال بیماری ایدز تفاوت معنی دار وجود دارد (01/0 = p). در میان امتیازات کسب شده یافته ها نشان داد بین واحدهای مورد پژوهش در نحوه عملکرد تفاوت معنی داری وجود نداشت.بحث و نتیجه گیری: با توجه به اینکه تنها راه مبارزه با ایدز پیشگیری از بروز آن می باشد، لذا یافته های این پژوهش می تواند مورد توجه پرستاران قرار گیرد. تا با ایفای نقش آموزشی و پیشگیرانه خود گامی مهم در بالا بردن سطح آگاهی و در نهایتاً سلامت عمومی بردارند.